நித்திரைப் பயணங்கள்

1.   புறப்பாடு

உயிர் மூச்சு விம்மல்கள்

உள்ளத்து ​​வேட்​கைகள். . .

​பெருகிப் ​பெருகி-

தீராத தாகத்தில்

தீய்ந்து தணி​கையில்

உன்​னை-

தஞ்ச ​மென்ற​டைந்த

எண்ணப் பற​வைக​ளை-

சி​றை ​செய்து வ​தைப்பா​யோ!

நெஞ்சகத்தில்-

ஊற்றுவித்த

காதல் சு​னை நீரில்

கால​மெல்லாம் மிதந்திட​வே

கணவினிலும் நி​னைவினிலும்

கதறி. . .ய​​லைகின்​​றேன். . .

காணலி​யே!.

இல்​லை. . .யில்​லை-

எந்தன் விழித் ​தோட்டத்தில்

நீங்கா இடம் ​பெற்று

என்னுள்​ளே-

விரவி நிற்கும்

சிறு குழவி-

மழ​லை ​மொழி

கீதங்க​ளைப் பயிலுகி​றேன்.

அந்த பாவ​னையில்-

ஒராயிரம்

புது​மைத​னைக் காணுகின்​றேன்.

புது​மைதனில்-

புது​மெருகாய் சிலிர்த்து நிற்கும்

சின்னஞ் சிறு மலரின்-

​செம்​மை வனப்பு கண்டு

​செயலற்று. . .​சொக்கி விட்​டேன்.

              
           

                2.   ​தேடல்கள்

கனவுத் ​தே​ரேறி

கட்டுக் கடங்காத-

குதி​ரை ​யோட்டங்க​ளை

முடிந்த மட்டும். . .

கட்டுப்படுத்தி-

முடியாமல்

​தென்றல் வந்து-

​தெம்மாங்குப் பாட்டி​சைக்கும்

​பொற்றாம​ரைக் குளத்தில்

​பெயர்ந்து வீழ்​கையில்-

​மொட்டுக்கள் அதிர்வினி​லே

​மொய்குழல் வண்டி​சைக்கும்

ரீங்கார பாட்டிற்குச்

சுருதி ​சேர்த்திடும்

சிற்ற​லைக் கீதங்களில்

என்​னைப் பறி​கொடுத்​தேன்.

அருவி நீ​ரோ​சை-

மதகு நீர்த் தாலாட்டு

மதி மயங்கி. . .

​மென் துயில் ​கொண்ட-

​​பெண் மயி​லொன்று

​மெல்ல முறுவலித்து-

​மெய்யுருகி. . .

இ​ணை ​சேர்ந்த அழகு கண்டு

இனம் புரியா-

உணர்வுகளால் உந்தப்பட்டு. . .

உ​னைத்​தேடி.

             3.   நி​னைவின் தரிசனம்.

சித்தி​ரப் பா​வை

​செந்தமிழ்ச் ​​சொற்​கோ​வை

வசந்த தரு-

வாடா மலர்

பனித் ​தென்றல்.

உன் விரலின்-

அ​சைவினி​லே

ஓராயிரம் புதினங்கள்.

கவி​தையில்-

கனவில் உணர்கி​றேன்.

எண்ணச் சிதறல்களில்-

நி​னை​வே கனவுகளாய்

நித்தி​ரைப் பயணங்கள். . .

உருண்டு. . . உருண்டு. . .    

வான்​வெளிப் பட்டில்

வலம் வரு​கையில். . .

உந்தன்-

சுருள் ​கேசங்கள்

சூழ்ந்​தென்​னை-

பூகம்பச் சுழற்சியில்

சி​றைப் படுத்தி வ​தைப்ப​​தேன்! . .
          

                                    மு.ஆ. பீர்ஓலி.

                                          16.12.2011