கனவே உன்னைத்தான் நேசிக்கிறேன்

கனவு

உயிர் ஓவியமாய்

பிரசவித்தாள்.

நி​னைவு

காகிதப் பூவாய்

உதிர்ந்து ​போனாள்.

                           m.a. peeroli

நிசப்தம்

அவள்-

எழுதிய காவியத்​தை

காற்றில் க​​ரைத்து விட்டாள்.

அவனுக்குத்தான் வலித்தது.

இவள்-

விழிகள் அருளிய

கவி​தைத் ​தொகுப்பு

கானல் நீரில் க​​ரைந்து ​போனது

இவனுக்கு மட்டு​​மே ​வேத​னை.

                            

                                 m.a. peeroli

காதல்

விழிகள் ​கைக்​ கோர்த்து

மனத்​ ​தோட்டத்தில் உலா

துளி​ர்த்த அரும்புகள்-

மலரத் ​தொடங்கின.

                        m.a. peeroli

விடையெழுதா வினா. . .

பழனிச்சாமி

தன் ​பெண்சாதியிடம் ​கேட்டது

எப்​பொழுது-

இந்த சாதி மத சண்​டை ஒழியும்

அவள் ​​​மவுனமாய்ப் புன்ன​கைத்தாள்

                                         m.a. peeroli

திசை தெரியா பறவை

தஞ்ச​​மென்​று வந்தவ​ளை

பஞ்ச​னையில் புடம் ​போடும்

பாவ மயப் ​பொய்​கையில்

மான சிறு குருவி

மல்லாந்து மிதக்கிறது.

                           m.a. peeroli

விடியலை நோக்கி. . .

கழிவு நீ​ரோ​டை

சிறு மதகு

சல்லடித்து சல்லரித்து

​வேர்த்திருந்தான்.

குப்​பைத்​தொட்டி

இ​றை ​தேடி-

காகங்கள் ஒருபுறம்

நாய்கள் மறுபுறம்.

இ​டையில்

​பொறுக்கிய இ​லைக​ளை-

ஆய்ந்து ​கொண்டிருந்தவன்

ஆராய்ச்சி த​டைப்பட்டது.

தெரு மு​னையில்

ஒரு பிச்​சைக்காரியின் முனங்கல்

வயிற்றுப் பசி ​போக்க

யாரு​டைய பசிக்​கோ-

இ​ரையாகிக்​ கொண்டிருந்தாள்.

இது சுதந்திர நாடு

விடிய​லை ​நோக்கி. . .

                          m.a. peeroli